در حالی که ایران دو گیم اول و دوم را به حریف قدرتمند خود واگذار کرده بود در گیم سوم دوباره به بازی برگشت و دو گیم را پیاپی از صربها برد. صربها با تشویق بی امان تماشاچیان ایرانی دستپاچه بازی می کردندو در گیم سوم و بعد از ماراتنی نفس گیر تیم ایران بازی را 16 به 18 واگذار کرد در حالیکه با برد در جام جهانی از یک تیم پرقدرت اندکی بیشتر فاصله نداشت.فکر کنم باید گفت که به هیچ عنوان نمیشود از سرویس های کوبنده و زیبایفرهاد قائمی و ضربات فوق سرعتی محمد موسوی(و البته یک مربی کاردان بنام ولاسکو) به سادگی گذشت.ما بازی را واگذار کردیم اما این نبرد زیبا و بازی غیرتمندانه بازیکنان ملی والیبال ایران همه را به وجد آورد .

باید این نکته را در نظر گرفت که این آوردگاه ها همانند دیدار فوتبال با کره جنوبی مکانهایی است که همدلی ملی و غرور ملیمان را قدرت می بخشد چیزی که ظاهرا این روز ها دیگه مد شده.